door Aristide Briand, geboren op 28 maart 1862 in Nantes, Frankrijk, was een invloedrijke Franse politicus en staatsman die een belangrijke rol speelde in de Europese politiek in de vroege 20e eeuw. Hij is vooral bekend om zijn inzet voor internationale samenwerking en vrede, en zijn bijdragen aan de oprichting van de Volkenbond.
Briand begon zijn politieke carrière als lid van de Franse Socialistische Partij, maar zijn opvattingen evolueerden naarmate hij meer ervaring opdeed. Hij werd in 1893 voor het eerst gekozen in de Franse Nationale Assemblee en hij was vanaf 1902 onafgebroken parlementslid. Grote bekendheid verwierf hij met zijn bijdrage aan de Wet op de scheiding van kerk en staat (1905). Na felle discussies brak hij in 1906 met de Socialistische Partij; hij beschouwde zich daarna als republikein-socialist en nam een positie in tussen links en rechts in de Franse politiek.
Hij bekleedde verschillende ministersposten, waaronder die van minister van Buitenlandse Zaken. Hij was ook zes keer minister-president. Als tegenstander van de oorlog leidde hij het Franse kabinet tussen oktober 1915 en maart 1917. Hij was een voorvechter van de diplomatieke oplossing van conflicten en pleitte voor samenwerking tussen landen. In de periode 1921-22 en 1925-32 leidde hij bovendien het ministerie van Buitenlandse Zaken, waar hij de politiek van de Frans-Duitse toenadering vormgaf. Hij verzette zich tegen de revanchistische vredesvoorwaarden opgelegd aan Duitsland en tegen de bezetting van het Ruhrgebied door Frankrijk om Duitse herstelbetalingen af te dwingen.
In 1926 kreeg Briand de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn inspanningen voor het tot stand komen van het Verdrag van Locarno in 1925, samen met de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Gustav Stresemann. In 1928 kwam het Briand-Kellogg Pact tot stand waarin oorlog binnen het internationaal recht onrechtmatig verklaard werd.
Op 1 januari 1929 gaf Aristide Briand in Genève zijn presentatie over het eerste officiële, gezamenlijke project tussen verschillende Europese landen. In 1930 werkte hij dit uit tot een memorandum voor de oprichting van een Europese Unie dat hij voorlegde aan de Volkenbond. Maar toen hij in 1932 niet opnieuw werd aangesteld als minister van Buitenlandse Zaken stierf dit voorstel een stille dood.
Tegenwoordig wordt Aristide Briand gezien als een van de eerste politici die naar een gezamenlijk Europa streefden. Zijn visie op internationale samenwerking was vooruitstrevend en heeft de basis gelegd voor latere organisaties zoals de Verenigde Naties.
Aristide Briand overleed op 7 maart 1932, maar zijn invloed op de internationale politiek is nog steeds voelbaar. Hij wordt herinnerd als een man die zich onvermoeibaar inzette voor vrede en samenwerking tussen naties.
