door Diemen lag vroeger aan de Zuiderzee, nu het IJsselmeer of IJmeer genaamd. Op 14 januari 1918 werd de Zuiderzeewet aangenomen, waarin tot inpoldering van de Zuiderzee werd besloten. Een uit 1891 stammend plan van ingenieur Cornelis Lely werd na de Watersnoodramp van 1916 eindelijk uitgevoerd. Na de aanleg van de Afsluitdijk in 1932 werden de oostelijke delen van de Zuiderzee drooggelegd. In 1942 was de Noordoostpolder drooggevallen. Tussen 1950 en 1968 werd de Flevopolder aangelegd, eerst Oostelijk Flevoland (drooggemaakt in 1957) en daarna Zuidelijk Flevoland (gereed in 1968). Sinds 1 januari 1968 is Flevoland de twaalfde provincie van Nederland.
Vóórdat Flevoland een provincie werd, werd het gebied vanaf 1955 tot 1996 bestuurd door een Nederlands overheidsorgaan, het Openbaar Lichaam Zuidelijke IJsselmeerpolders (OL ZIJP), dat werd bestuurd door een landdrost. Stap voor stap werd het gebied gemeentelijk in gedeeld: Dronten (1972), Lelystad (1980), Almere en Zeewolde (1984). Vanaf dat moment was de landdrost alleen nog verantwoordelijk voor het bestuur over het Markermeer. Wie vóór de gemeentelijke indeling geboren was in Flevoland, heeft als geboorteplaats ZIJP in zijn of haar paspoort staan.
Op dit poststuk is een uniek frankeerstempel afgedrukt. Op de kaart is ook de Markerwaard ingetekend. Dit zou de laatste IJsselmeerpolder hebben moeten worden, die echter nooit is aangelegd. Voor kaartliefhebbers en planologen een mooi stempel van een plan dat niet doorging.
De Markerwaard zou volgens het kabinet Van Agt in 1980 moeten bestaan uit 410 km² hoofdzakelijk landbouwgrond met grote randmeren. De aanleg van landbouwgrond werd betwijfeld omdat Nederland al genoeg ruimte had voor de productie van landbouwproducten, die voornamelijk voor de export bestemd zouden zijn.
Sinds de jaren ’60 werd ook gedacht aan een Tweede Nationale Luchthaven naast Schiphol in de Markerwaard. Ook werd er gedacht aan ruimte voor militair oefenterrein. Verder werd er getwijfeld aan de invloed van de inpoldering op de waterhuishouding op het vaste land.
De stichting ‘Markerwaard van de kaart’ en de ‘Vereniging tot Behoud van het IJsselmeer (VEBIJ) kregen ook de opkomende milieubeweging mee. Nadat het kabinet Lubbers in 1986 besloot voorlopig niet over te gaan tot inpoldering, besloot het kabinet Kok in 2003 definitief om de Markerwaard niet aan te leggen.
Met dank aan Wikipedia
