door Bij onze zoektocht naar poststukken en -stempels komen we ook af en toe bij de buren terecht. In dit geval in Weesp en Driemond, dat tot 1966 deel uit maakte van de toen opgeheven gemeente Weesperkarspel. Weesp was tot 2022 een zelfstandige gemeente nadat het besloten had zich aan te sluiten bij Amsterdam.
Weesp heeft al in 1355 stadsrechten gekregen en groeide in de eeuwen daarna uit tot een vestingstad in de Oude en Nieuwe Hollandse Waterlinie. Water, bier, jenever en cacao waren lange tijd de ekonomische dragers. Schoon drinkwater uit de Vecht werd door waterschepen via de in 1639 gegraven Weespertrekvaart naar Amsterdam getransporteerd. Amsterdamse bierbrouwers vestigden zich in Weesp vanwege dit schone Vechtwater.
In 2005 gaf TPG Post dit velletje van Weesp uit in de serie ‘Mooi Nederland’. Het oude stadhuis, waarin het Gemeentemuseum is gevestigd is duidelijk herkenbaar, net als een aantal andere opvallende onderdelen van het Beschermd Stadsgezicht Weesp, zoals de molens en bruggen.
Zowel Van Houten’s Cacao-fabriek als Philips-Duphar uit Weesp zijn verdwenen. Beide bedrijven werkten samen bij de toevoeging van zuiver vitamine D aan chocoladepastilles ter vervanging van het onsmakelijke levertraan. In 1930 werd in Weesp een fabriek gestart onder de naam Philips-Van Houten, maar in 1936 trok Van Houten zich terug. In 1942 nam Philips N.V. Roxane in Olst over. Bekend waren de blikjes Agré Gola met tabletten tegen griep en keelpijn. In 1959 ging het bedrijf verder als Philips-Duphar N.V. met fabrieken aan de Hemdijk en Ankerweg in Amsterdam.
Het bedrijf kreeg te maken met twee bedrijfsongevallen, waaronder een ontploffing, waarbij uiterst giftige dioxines vrijkwamen. Werknemers werden besmet en sommigen overleden binnen tien jaar. Verder dumpte het bedrijf duizenden vaten chemische afval in de Volgermeerpolder in Broek in Waterland, wat Amsterdam oogluikend toestond. Uiteindelijk nam het Belgische Solvay het bedrijf over en verdween de naam Duphar.
Een ander bedrijf dat uit Weesp is verdwenen is Reputabel, dat in 2017 door Babcock Wanson in Born is overgenomen. De Groenesingel is overigens niet terug te vinden op Google Maps.
Tenslotte een mooi poststuk van de Koninklijke P. Sluis Pluimvee-, Vee- en Vogelvoederfabriek in Weesperkarspel. Het poststempel en aantekenstrookje zijn van Weesp, maar Weesperkarspel was van 1811 tot 1966 een van de grootste gemeenten in Nederland. Het had maar weinig inwoners, die in de buurtschappen de Bijlmer, Hoge Bijlmer, Lage Bijlmer, Gaasperdam, De Horn, Noord- en Oost-Duivendrecht en Driemond woonden. Tot 1846 was Bijlmermeer een zelfstandige gemeente.
Driemond heette tot 1961 Geinbrug. Het gemeentehuis van Weesperkarspel stond in het centrum van Weesp aan de Hoogstraat 24. Tegenwoordig woont Midas Dekkers in het pand. Toen de gemeente Weesperkarspel in 1966 werd opgeheven werd het grondgebied verdeeld over de gemeenten Weesp, ’s-Graveland, Amsterdam en Naarden. Vanaf 1978 viel Driemond onder stadsdeel Amsterdam-Zuidoost. Maar bij de aansluiting van Weesp bij Amsterdam in 2022 ging Driemond weer terug naar stadsgebied Weesp.
Het frankeerstempel van P. Sluis is een mooi voorbeeld van een acrostichon: de eerste letters vormen de woorden: Sluis Levert U Iets Speciaals.
